کمپین برای آرش صادقی 

پیام آرش صادقی به اعتصابیون زندان گوهر دشت

مطلع شدم بیش از بیست روز است که زندانیان سیاسی سالن ۱۲ رجایی شهر با ضرب و شتم به سلولهای انفرادی و بعد از آن به سالن ۱۰ منتقل شده اند. سالنی که بیش از ۴۰ دوربین در آن وجود دارد و شرایط فوق امنیتی بر آن حاکم است. در اعتراض به این انتقال که خلاف اصول و موازین حقوق بشر و آیین نامه سازمان زندان هاست، دست کم ۱۸ تن از زندانیان در اعتصاب غذا به سر میبرند. در جریان جابجایی این زندانیان گارد زندان اقدام به مداخله و ضرب و شتم شماری از زندانیان کرده است. این در حالیست که وسایل شخصی و حتی داروهای زندانیان توسط مسئولین زندان ضبط شده و با گذشت بیش از ۲۰ روز در اختیارشان قرار نگرفته است. گرچه این وقایع بی سابقه نبوده و پبشتر نیز در ۲۸ فروردین ۹۳ فاجعه ای دیگر و در ابعادی متفاوت تر برای زندانیان سیاسی رقم خورده بود، ولی تکرار این موارد این تصور را در ذهن متبادر میکند که این وقایع قطعا تخلف موردی نبوده و اراده ای خاص و قاهر پشت این برخوردها است. جای تاسف است که در شرایط فعلی هیچ مرجعی که پناهگاه و مامن تظلم خواهی این زندانیان باشد وجود ندارد. زندان و حصر برای به سکوت کشیدن منتقدان میراث حکومتهای غیر دموکراتیک است. با وجود اینکه بخشی از جهان این ترفندهای ضد بشری را تا حدود زیادی کنار گذاشته و با ایجاد سازمان ملل و تصویب قانون و کنوانسیون های حقوق بشری روش های نوینی برای رفتار حاکمان با شهروندان تعریف کرده اند ولی هنوز حکومتهایی هستند که برای جبران عدم مشروعیت به عمل بر اساس روش هایی که صده هاست مطرود شده ادامه میدهند. در دنیای متمدن شهروندان صرف نظر از وابستگی مذهبی، قومی، حزبی و طبقاتی طبق اصول اولیه حقوق بشر اندیشه های خود را به راحتی مطرح میکنند، حاکمیت را نقد میکنند و حتی میتوانند با تمامی اجزای حکومت مخالفت کنند. ولی شوربختانه در برخی از کشورها از جمله ایران قانون اساسی برای ایجاد یک دیکتاتوری قانونی تبین شده است. مثال این مدعا بازداشت گسترده فعالین سیاسی، مدنی، عقیدتی و برگزاری دادگاههای چند دقیقه ای و صدور احکام سنگین برای این عزیزان است. چگونه یک دستگاه قضایی میتواند با چنین تهدید و آرعابی امنیت را در کشور برقرار کند و عاقبت چنین روشهایی به کجا خواهد انجامید؟ این رفتارها با کدام اصول اخلاقی و انسانی سازگار است؟ آیا با تکیه بر انهدام روانی و شخصیتی زندانیان به عنوان حلقه تکمیل کننده شکنجه و سرکوب میتوان به عدالت دست یافت؟ شرح این وقایع تاسف آور است و متاسفانه حکایت از فروپاشی نظام اخلاقی حاکمان دارد. چنین رفتارهآیی با منتقدان، آن هم در زندان موید این گزاره است که نظام مستقر در ایران تحمل هیچ نوع منتقد و مخالفی را ندارد.

اینچنین رفتارهایی با هیچ قانون و حتی شرعی قابل توجیه نیست.

برادرانم در زندان رجایی شهر: فروزانی مشعل آزادی و خرد و دفاع از کرامت و حرمت انسانی، بهایی دارد، به امید روزی که دیگر شاهد تعرض به ساحت انسانیت نباشیم.

آرش صادقی

مرداد ۹۶

بند ۳۵۰

منبع : سایت هرانا

بیانیه جدید عفو بین الملل در مورد آرش صادقی

جلوگیری از دسترسی  آرش صادقی به مراقبت های پزشکی مصداق شکنجه می باشد.

عفو بین الملل در بیانیه ای که روز چهارشنبه ۱۶ اوت منتشر کرد در رابطه با وضعیت سلامتی وخیم آرش صادقی اظهار نگرانی کرده و تاکید نمود که جلوگیری از دسترسی  آرش صادقی به مراقبت های پزشکی مصداق شکنجه می باشد. عفو بین الملل در این بیانیه به این اشاره کرد که از ماه فوریه تا به امروز چهار بار آرش صادقی را به بیمارستان منتقل و بلافاصله به زندان بازگردانده اند. آخرین بار شش اوت او را دوباره به بیمارستان برده و بعد از انجام کولونوسکوپ و آندوسکوپی  و همچنین تخلیه معده به زندان بازگردانده اند. عفو بین الملل همچنین تاکید کرد که مقامات زندان از تهیه داروهای آرش به بهانه ی گرانی داروها خودداری میکنند. در این بیانیه ضمن دست گذاشتن بر وضعیت جسمی بسیار وخیم آرش که از تهوع مزمن، آریتمی قلبی، آسم و زخم معده رنج میبرد و نمیتواند غذاهای جامد را هضم کند از همه درخواست شده استُ به هر زبانی که به آن مسلط هستند قبل از 27 سپتامبر به رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، دادستان کل تهران،  نامه نوشته و موارد زیر را خواستار شوند، کپی نامه نیز باید به عفو بین الملل ارسال شود :

-          درخواست آزادی فوری آرش صادقی و گلرخ ایرایی

-          پایان دادن به ممانعت از رسیدگی های پزشکی بعنوان یک تنبیه اضافه بر علیه آرش صادقی و اطمینان به اینکه بلافاصله به بیمارستان منتقل خواهد شد.

-          تحقیق روی کسانی که این ممنوعیت را بر آرش صادقی تحمیل کرده اند که مصادق شکنجه می باشد.

-          نیازهای پزشکی آنها را تامین و آنها را با استانداردهای جهانی محاکمه کنند.

در ادامه عفو بین الملل به سابقه دستگیری و اعتصاب غذای آرش صادقی اشاره کرده است. اصل بیانیه ضمیمه می باشد.

عاطفه اقبال – 18 اوت 2017

بیانیه جدید عفو بین الملل به زبان انگلیسی

#SaveArash

نه به اعدام تدریجی آرش صادقی

ابداع توفان فیسبوکی

دوستان بیائید با هم توفان فیسبوکی را ابداع کنیم. تا بحال توفان توئیتری را داشته ایم که تاثیر گذار بوده. من یک توفان فیسبوکی در ساعت 7 بعد از ظهر امروز به وقت ایران پیشنهاد میکنم. با نوشتن#SaveArash, #FreeArashSadeghi در کادرهای رنگی مختلف در ساعت مشخص و همآهنگ با هم، اعتراضمان به وضعیت سلامتی آرش را دوباره در سطح گسترده مطرح کنیم. مثل این خواهد بود که همزمان بادکنک های رنگی را با نام آرش در آسمان پرواز دهیم. هر کس می تواند یکی از این جملات لاتین بالا را کپی کرده و زیر آن به میل خود اگر میخواهد جمله کوتاه دیگری اضافه کند. بعد از ساعتی هر کس که میخواهد می تواند آنرا از صفحه فیسبوک خود پاک کند. فقط همان لحظه همزمانی کار مد نظر می باشد. پیشاپیش از همراهی دوستان تشکر میکنم. 

#SaveArash

#FreeArashSadeghi

عاطفه اقبال - 11 اوت 2017

لینک در فیسبوک

نامه آرش صادقی به همسرش گلرخ

زادروز تو که مهربانیت گرمابخش وجود من است بهانه ای شد که با تمام وجود قلم به دست بگیرم و بنویسم، بنویسم از چیزی که شاید تنها گفتن از آن مرا در این روزها وادار به نوشتن میکند. میخواهم از تجربه ای یگانه بگویم، از عشق پشت میله های زندان، از وصال و فراغ، میخواهم از عاشقانه هایم بگویم. حالا سه سال از آخرین تجربه زندگیمان در آن بهشا کوچک گذشت، ۲۲ ماه فراغ. هفت ماه بازداشتم در بازداشتگاه دو الف سپاه با تلخی بازداشت “جانم” همراه بود، تجربه ای تلخ، بازجویی های هم زمان، آزار و اذیت تو و منی که بخاطر بازداشت تو تا مرز جنون رسیدم. تمام دلخوشی من در آن روزها شنیدن صدای تو در هواخوری بند نسوان دو الف بود و گهگاها صدای خنده های تلخت در کنار یگانه صالحی (همسر جیسون رضایی) همسلولی ات. صدایم به هواخوری بند شما که درست روی سلولم بود نمیرسید، پس زیر لب زمزمه میکردم “هوا را از من بگیر خنده ات را نه.”

همین جمله را با قاشق پلاستیکی غذایم روی جای جای سلولم حک میکنم. این شعر یادآور روزهای عاشقانه قبل بازداشتمان است.

" تمام دلخوشیم ساعتهای هواخوری شماست و شنیدن صدای زیبایت". معمولا هواخوری زنان و مردان همزمان است. هر روز خودم را از هواخوری محروم میکنم تا بتوانم صدایت را بشنوم تا شاید مطمئن باشم هنوز زنده ای، هنوز هستی، هنوز سالمی. بعد از گذشت مدتی صدایی از تو نمیشنوم. از بازجو پرونده سوال میکنم و او در پاسخ میگوید با ما همکاری نکردی فرستادیمش بازجویی فنی تر. بازجویی فنی تر در اصطلاح یعنی “بازحویی با فشار و خشونت بیشتر.” دیگر از آن تاریخ شب و روز ندارم. قرص های ضد تشنج و ضد افسردگی و اعصابم که ماحصل روزهای پس از مرگ مادرم بود، بعد بازداشت به دستور بازجو قطع میشود. شب و روز در گوشم میخوانند که تو اعدام خواهی شد بخاطر نگارش داستانی منتشر نشده در نقد سنگسار و اینکه سنگسار از مسلمات اسلام و قرآن است و منکران آن عقوبتی بهتر از مرگ ندارند. در مورد میزان آزار و اذیت و ضرب و شتم های دوران بازجویی تو خود نیک میدانی چه بر من گذشت پس در این نامه بیشتر از این ذهنت را مکدر نمیکنم. بعد از انجام پروژه اعتراف گیری اولین ملاقاتمان شکل میگیرد. تا قبل از لحظه دیدار نمیدانم با چه کسی ملاقات دارم، وقتی در اتاق ملاقات میبینمت دیگر نمیتوانم احساساتم را مهار کنم. در آغوشت میکشم و برای اینکه دوربین اتاق اشکهایم را ثبت نکند سرم را روی شانه هایت میگذارم و نم نم اشک میریزم، عطر تنت، عطر نفسهایت را استشمام میکنم. چه قدر خوشحالم که زنده ای، تمام روزهای سخت را با امید ازادی نیمی از وجودم گذرانده ام و حالا تو را آزاد میبینم. دیگر از آن لحظه احساس در بند بودن نمیکنم.

در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی به صورت غیابی و در حالی که روز دادگاه زیر تیغ جراحی هستی محاکمه میشوی.

پرونده پزشکیت را به دادگاه ارائه میکنند ولی قاضی در جواب میگوید به من گفته شده باید زودتر حکمهای این پرونده را صادر کنم. شش سال حبس برای تو، شش سال حبس بی پایان. پنج سال آن بخاطر نگارش یک داستان منتشر نشده،ظلم تا کجا؟ حکم لازم الاجراست تا چند ماه بعد از قطعی شدن حکمت تنها کابوس من به بند کشیدن مجدد “یگانه عشقم” بود، کابوس خواب و بیداریم و انگار همیشه فاجعه پیش از انتظار تو در راه است. همیشه به بچه های زندان میگفتم با آزادی عشقم انگار من آزادم و آوار سنگین این زندان را حس نمیکنم. چه لحظه وحشتناک و سختی بود وقتی مادرت با بغض گفت آن بهشت کوچکمان خالی از تو شده.

روزهای یکی شدن زیر سقف بهشت کوچکمان زیاد نبود. روز پیوندمان با هم عهد بستیم که برای خوشبختی آحاد مردم سرزمینمان در حد توان تلاش کنیم و در این مسیر از مخاطرات پروا نکنیم. با هم عهد بستیم عشقمان را پیوند بزنیم به عشق به تمام زندانیان سیاسی، قلمه ای که ماحصل آن حق آزادی همه زندانیان سیاسی و هزاران خواست به حق تک تک کسانی هست که در این سالها شناخته و دیده ایم. 

“عشق من” به فردایی بیاندیش که خوشبختی سهم تمام انسانهاست آن روز که خیلی هم دور نیست ما هم میتوانیم تلخی امروز را از یاد ببریم و این زندان چه اندک است در برابر این رویای دستیافتنی که خوشبختی من و تو با خوشبختی تمام مردم و آزادی ما با آزادی تمام مردم پیوند میخورد.

زندانی عاشق صبور تر است.

“عشقم” هیچ پاییز و زمستانی ماندنی نیست.

من برای رسیدن به آرامش تنها به تکرار اسم تو بسنده میکنم.

گلرخ عزیزم زادروزت خجسته

آرش صادقی

مرداد ۹۶ – بند ۳۵۰ زندان اوین

منبع : سایت هرانا

گزارش جدید عفو بین الملل : ایران فریبکارانه تلاش میکند تا "مدافعین حقوق بشر" را "دشمن و خائن " معرفی کند!

عفو بین الملل همانطور که هفته گذشته قول داده بود، روز چهارشنبه ۱۱ مرداد،  گزارشی اعتراضی در مورد  وضعیت تعدادی از فعالان حقوق بشر منتشر کرد و بطور خاص بر وضعیت وخیم جسمی آرش صادقی دست گذاشت، این سازمان بین المللی اشاره کرد که از زمان ریاست جمهوری حسن روحانی در سال ۱۳۹۲ ، فشار بر علیه فعالین حقوق بشر بیشتر شده است.

 در این گزارش بطور ویژه  بر وضعیت وخیم آرش صادقی در زندان تاکید شده :

"یکی از شاخص ترین نمونه ها، وضعیت فعال حقوق بشرآرش صادقی است که بشدت بیمار میباشد. او در حال گذراندن ۱۹ سال زندان در رابطه با اتهامات مختلف و بطور خاص، برای دادن اطلاعات به سازمان عفو بین الملل و  گزارشگر ویژه سازمان ملل، همچنین به اعضای پارلمان اروپا در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران  بوده است. با وجود اینکه  وضعیت سلامتی او بسیار وخیم است، مقامات ایران بارها از انتقال او به بیمارستان در خارج  از زندان جلوگیری کرده اند.  به تلافی اعتصاب غذای او در اکتبر ۲۰۱۶ که در اعتراض به زندانی کردن همسرش گلرخ ایرایی، نویسنده رمان ( منتشر نشده )  سنگسار، صورت گرفت."

عفو بین الملل با این مقدمه که قوه قضائیه و سازمان های امنیتی اقدام به سرکوب سخت حقوق بشر در ایران  کرده اند، می نویسد:

" مدافعان حقوق بشر اغلب به عنوان " عوامل خارجی" و " خائنان" به اتهام " امنیت ملی" تحت تعقیب و محاکمه قرار می گیرند. و این ضربه ای است به وعده ی بهبود وضعیت حقوق بشر که در اولین انتخابات ریاست جمهوری حسن روحانی مطرح شده بود. بعضی از این فعالان حقوق بشر به بیش از ده سال زندان برای یک ارتباط ساده با سازمان ملل، اتحادیه اروپا یا سازمانهای حقوق بشری از جمله سازمان عفو بین الملل محکوم شده اند. "

فیلیپ لوتر مدیر بخش تحقیقات و امور حقوقی عفو بین الملل در خاورمیانه و آفریقا میگوید:  

" بسیار باورنکردنی و دردآور است، در زمانیکه مقامات ایران در مورد افزایش روابط خود با جامعه بین الملل بعد از توفق هسته ای حرف میزنند با فعالان حقوق بشر که با همین سازمانها تماس گرفته اند مانند جنایتکار رفتار می کنند. مقامات ایران به جای انتشار این شایعه فریبکارانه که فعالان حقوق بشر را تهدیدی برای امنیت ملی میداند، باید به نگرانی های قانونی آنها توجه کنند. آنها کسانی هستند که همه زندگی خود را برای ساختن یک جامعه انسانی و عادلانه به خطر انداخته اند. شرم آور است که آنها برای شجاعتشان اینگونه مجازات می شوند."  

در این گزارش از نرگس محمدی بعنوان مدافع برجسته حقوق بشر یاد شده که  به جرم ملاقات کاترین اشتون در سال ۲۰۱۴ ، او را  به  ۱۶ سال زندان محکوم کرده اند. همچنین از فعالان حقوق بشر: *راحله راحمی پور که به جرم پیگیری در مورد سرنوشت برادرزاده اش که بعد از بدنیا آمدن در زندان ناپدید شده است. اسماعیل عبدی و داوود رضوی که به دلیل تماس به سازمان های بین المللی در زندان هستند. علیرضا فرشی عضو اقلیت ترک در ایران که به ۱۵ سال زندان به جرم های مختلف از جمله نوشتن نامه به یونسکو، آتنا دائمی و امید علیشناس که در یک محاکمه ۴۵ دقیقه ای به ۱۴ و ۱۰ سال زندان محکوم شدند،  نام برده شده.

عفو بین الملل می نویسد که مدافعان حقوق بشری که پرونده آنها در این گزارش ارائه شده، در یک محاکمه ی ناعادلانه محکوم شده اند. آنها و وکلایشان در یک فضای ترس و وحشت و اقدامات توهین آمیز قرار دارند. وکلایی که از فعالین حقوق بشر دفاع می کنند، همواره در معرض آزار و اذیت قرار دارند و پروانه وکالتشان باطل و زندانی می شوند. بعنوان مثال عبدالفتاح سلطانی به دلیل دفاع شجاعانه اش از حقوق بشر از سال ۲۰۱۱ در حال گذراندن ۱۳ سال زندان میباشد.

فیلیپ لوتر تاکید میکند : " جامعه بین المللی و بطور خاص اتحادیه اروپا، نباید در برابر برخوردهای شرم آوری که با فعالین حقوق بشر در ایران انجام می شود، سکوت کنند. اتحادیه اروپا به جای مدارا با مقامات ایران،  باید بطور قاطع خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنهایی که به خاطر فعالیت های صلح آمیز و  حقوق بشری زندانی شده اند، شود و از ایران بخواهد به سوء استفاده از سیستم قضایی برای خاموش کردن صدای فعالین حقوق بشر  خاتمه دهد.«

گزارش عفو بین الملل با این جمله پایان می یابد :

عفو بین الملل با کمپین جهانی " شجاع " به  پایان دادن حملات علیه فعالین حقوق بشر در سراسر جهان فراخوان می دهد.

 عاطفه اقبال - 12 مرداد 96 برابر با 4 اوت 2017

- با تشکر از تمام کسانی که پتسیون اعتراضی به عدم انتقال آرش به بیمارستان را امضا کردند. امیدوارم که خانم عاصمه جهانگیر هم در این رابطه اقدام کند.

*راحله راحمی پور خواهر حسین راحمی پور می باشد که در سال ۶۳ در زندان اوین اعدام شد. او به جرم جستجو در مورد محل دفن برادرش و ناپدید شدن برادرزاده اش در زندان اوین به دو سال زندان محکوم شده است. همسر حسین راحمی پور در هنگام دستگیری باردار بوده و نوزاد خود را در اوین به دنیا می آورد ولی چند روز بعد ماموران زندان به بهانه رسیدگی پزشکی او را از مادر جدا کرده و دیگر او را برنمی گردانند. مادر از زندان بعلت بیماری شدید قلبی آزاد میشود ولی تا کنون خبری از سرنوشت فرزندش ندارد!

* لینک گزارش عفو بین الملل به انگلیسی 

آخرین خبر از وضعیت آرش صادقی

برای این آرش را به بیمارستان نمی بریم. چون آنجا مرکز ضد انقلاب می شود! 

گفتگو با یکی از اعضای خانواده آرش صادقی 

بنا به گفته یکی از اعضای خانواده آرش صادقی، او در وضعیت خطرناکی قرار دارد. آرش در خوردن غذا دچار مشکل جدی است، نمیتواند غذا را ببلعد و فقط قادر به نوشیدن مایعات می باشد. مسئولین زندان هر بار به وکیل او می گویند که خانواده اش میتوانند از  بیمارستان برای او قرار بگیرند ولی هر بار که قرار گرفته می شود از رفتن آرش  برای درمان جلوگیری می کنند. به گفته این عضو خانواده، بیش از ده بار قرار گرفته اند ولی به واسطه ممانعت از انتقال آرش باطل شده است. مسئولین زندان گفته اند : "  برای این آرش را به بیمارستان نمی بریم چون آنجا مرکز ضد انقلاب می شود! و همه به دیدن او خواهند آمد! " . 

خانواده آرش صادقی از هر طریق کار او را دنبال میکنند ولی به نتیجه ای نمی رسد و کسی به آنها پاسخ نمی دهد. آنها میگویند فکر نکنید اینگونه کمپین ها و امضاها تاثیرگذار نیست. هر اعتراضی در تغییر وضعیت آرش نقش دارد. شرایط جسمی آرش در حال حاضر هم بحد کافی خطرناک و غیرقابل بازگشت می باشد اگر اقدام فوری صورت نگیرد خطر مرگ او را تهدید میکند. 

عکس بالا را  مارک نیلسن نقاش امریکایی با الهام از  آخرین عکس #آرش_صادقی  کشیده است. او آرش را نمی شناسد ولی با دیدن عکس او تحت تاثیر قرار گرفته است. آیا خط مرگ در چهره آرش، دیگران را هم به اعتراض وا خواهد داشت؟ در انتهای سکوت ما مرگ آرش را رقم خواهند زد. به هر شکل ممکن اعتراض کنیم!

عاطفه اقبال – 27 ژوئیه 2017

لینک پتسیون برای امضای دوستان

لینک پتسیون با لیست 447 امضا

لینک در فیسبوک 

#SaveArash

پتسیون با لیست 447 امضا برای نجات جان آرش صادقی

لوگوی کمپین

لینک پتسیون با لیست 447 امضا 

در چند روز گذشته این پتسیون به سازمان عفو بین الملل و خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل ارسال شد. عکس العمل ها مثبت بوده و امیدوارم که بزودی در این رابطه موضع گیری صورت گیرد. از تمام هموطنان میخواهم در این رابطه با امضای خود این کمپین را یاری کنند.  از امضا و نهادن نامتان در پای این پتسیون برای نجات جان آرش صادقی دریغ نکنید. به تاثیر آن باور داشته باشید. دنیای مجازی دنیای شگفت انگیزی است به یمن آن ما به هم پیوند خورده و برای دردها و همچنین آرزوهای مشترکمان می توانیم فریاد بزنیم.  تا کنون همین تعداد امضا  تاثیر گذار بوده است. ما با هم می توانیم. باور کنید که بحث فقط  در یک امضا نیست. هر امضا یک اعتراض  است.  یک دست است که در دستهای دیگر نهاده می شود تا سرنوشتی را تغییر دهد. یک لرزه است در مجموعه ای که آن زمین لرزه بزرگ را پدید می آورد. برای نجات جان آرش صادقی  دست یاری به سوی شما دراز میکنم. از شما میخواهم که فراتر از مرزها و اختلافات عقیدتی و ایدئولوژیک و سیاسی به یاری این کمپین برخیزید. پای نجات جان یک انسان در میان است.  

از تمام کسانی که امکان آنرا دارند می خواهم که این پتسیون را با امضاهایش دانلود کرده و به هر نهاد حقوق بشری که می شناسند و به وزارت خارجه کشورهایی که در آن اقامت دارند و همچنین به رسانه ها ارسال کنند. 

دوستانی که شاید نامشان جا افتاده و یا به دست من نرسیده میتوانند نامشان را دوباره در سایت پتسیون ثبت کنند یا برای من بفرستند تا در سری دوم امضاها ثبت و منتشر شود. 

در همین جا میخواهم از تک تک کسانی که به این فراخوان پاسخ مثبت داده و این پتسیون را امضا و تکثیر کرده اند، تشکر کنم. بطور خاص از *دوستانی که وقت ویژه برای تنظیم لیست، جمع آوری امضا و تکثیر پتسیون گذاشتند. بدون همکاری دوستان قادر به براه انداختن و ادامه کمپین نبوده و نخواهم بود. 

عاطفه اقبال – 25 ژوئیه 2017

- *بطور خاص از خانم مرسده محسنی برای کمک بسیار ارزنده در تنظیم لیست اسامی ، خانم ناهید احمدی از همکاری پرارزش در جمع آوری امضا، و از آقای فرهنگ قاسمی برای حمایت فعال از پتسیون و دیگرانی که شاید من در جریان همکاری شان قرار نگرفته باشم، تشکر میکنم و دستشان را صمیمانه می فشارم.

برای امضای پتسیون لطفا اینجا کلیک کنید

پتسیون برای نجات جان آرش صادقی

آرش صادقی 31 ساله یک فعال حقوق بشر میباشد که در بند 350 زندان اوین زندانی است. او بشدت بیمار است، اما ماموران زندان اوین دستور از بالا با جلوگیری از رفتن او به بیمارستان جان او را در خطر انداخته اند. آرش صادقی برای اعتراض به دستگیری همسرش گلرخ ایرایی به یک اعتصاب غذا در اکتبر 2016 دست زد. گلرخ ایرایی یک فعال حقوق بشر است که بخاطر نوشتن یک رمان منتشر نشده در رابطه با سنگسار زندانی می باشد. آرش صادقی به اعتصاب غذای خود در 3 ژانویه بعد از 71 روز پایان داد. اما تا بحال از درمان او جلوگیری کرده اند. امروز او در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارد و باید بصورت اورژانس تحت معالجه درمانهای تخصصی قرار گیرد. با اجازه ندادن انتقال او به بیمارستان، با جان او بازی میکنند. جلوگیری از معالجه یک زندانی، اقدامی جنایتکارانه و مصداق شکنجه در حق او و خانواده اش می باشد. 

آرش صادقی باید فورا به بیمارستان منتقل شود تا بصورت اورژانس تحت معالجه قرار گیرد.

ما بشدت به این وضعیت اعتراض داریم و خواهان آزادی و انتقال بی وقفه آرش صادقی به بیمارستان هستیم.

با امضای این فراخوان، از تمام ارگانیزاسیون های حقوق بشری میخواهیم، به اقدام فوری برای نجات جان آرش صادقی دست بزنند. اگر امروز کاری نکنیم فردا دیر خواهد بود .

برای امضا کردن یا به این لینک مراجعه کنید و یا همین جا اسم و کشورتان را بنویسید تا اضافه کنم. میتوانید در پیام خصوصی هم بفرستید. با تشکر

عاطفه اقبال - 21 ژوئیه 2017

از طرف کمپین برای نجات جان آرش صادقی

برای امضای پتسیون لطفا اینجا کلیک کنید

لینک در فیسبوک

فراخوان برای نجات جان آرش صادقی

دوستان با سلام، این پتیسیونی به زبانهای فارسی، انگلیسی و فرانسه می باشد برای نجات جان آرش صادقی. از تک تک شما خواهش میکنم  کرده و به هر شکل که میتوانید تکثیر کنید تا با امضای بالا به عفو بین الملل و سازمانهای بین المللی حقوق بشر بفرستیم تا شاید با فشار این مجامع آرش صادقی را به بیمارستان منتقل کنند. دست تک تک دوستان را برای همیاری می فشارم. آرش صادقی را میخواهند در سکوت بکشند. کاری کنیم.

- دوستانی که نمیخواهند نامشان علنی منتشر شود. در انتهای امضا یک گزینه دارد اگر آرا انتخاب کنند نامشان غیرعلنی خواهد ماند.

عاطفه اقبال - 19 ژوئیه 2017

لینک پتسیون برای امضای دوستان

لینک در فیسبوک